اشتفان فریس و والری برونو تادشی در 5x2

۱. فیلم 5x2 به 5 مرحله مهم از زندگی یک زوج می‌پردازد و در هر کدام با ذکر جزئیات بسیار کوچکی تاثیر گذاری وقایع را در زندگی آنها‌به نمایش می‌گذارد. در این فیلم ابتدا  با  طلاق  وقایع  آغاز می‌شود. سپس به صورت نامنظم ما روابط این زوج در زندگی و هنگام یک مهمانی و حضور برادر همجنس باز شوهر، زمان تولد فرزندشان در کنار پدر و مادر دختر که نشان از روابط نه چندان پر مهر زوج پیر دارد، زمان ازدواج و  نحوه آشنایی آنها‌را مشاهده می‌کنیم. هر کدام از این 5 بخش ما را باشخصیت های  فیلم بیشتر آشنا می‌کند. این فیلم روایت خود را از تلخی و سردی به نور و امید می‌برد. دقت شود در زمان طلاق و در بخش اول فضای تیره و سردی بر فیلم و زوج حکم فرماست ولی در پایان در زمان آشنایی این زوج  با یکدیگر در یک محیط رویائی گرم در کنار  دو عنصر مهم حیات، آب و  نور خورشید، گرمایی خاص را  حس می‌کنیم. با توجه به دانستن  فرجام کار نوع رابطه‌ها ‌و نتایج برخوردها‌ را به راحتی پیش بینی می‌کنیم. در فیلم نشان می‌دهد که رویدادهای مختلف و حتی گاه جزئیات کوچک در زندگی مشترک تا چه حد می‌تواند تاثیر گذار باشد. فرانسوا اوزون کارگردان جوان ولی صاحب سبک و مشهور فرانسوی در 5x2 موقعیتهای متفاوتی را برای فکر کردن به مخاطب نمایش می‌دهد. در فیلم شخصیت مثبت و منفی نداریم. قضاوتی هم نمی‌کنیم. در بخش های مختلف فیلم شخصیت های فیلم عوض نمی‌شوند بلکه رفتار آنها‌تغییر می‌یابد.  به مرور معنای رفتار این شخصیت ها‌را متوجه می‌شویم.  فیلم 5x2 دارای یک فیلمنامه خوب و ساختار یافته است. شاید هیچ بخش فیلم عالی و شاهکار نباشد ولی تمام بخش‌های آن قابل دفاع و خوب است. فیلم های اوزون را از دست ندهید.

 

                     

فرانک، ژان، ایوان و والت در ده پا و نهنگ

۲. فیلم ده پا (ماهی مرکب) و نهنگ  The Squid And the Whale  بر اساس داستان واقعی بخشی از دوران کودکی نوآ باومباخ (نمیدونم چطور این کارگردان یک نیویورکی اصیل است!) فیلمساز جوان و آینده دار است. برنارد یک نویسنده مشهور و استاد داستان نویسی ایست که در این بازه زمانی اوضاع خوبی ندارد و کتاب هایش مورد تایید انتشارات مختلف قرار نمی‌گیرد. از سوی ژان همسرش نویسنده ایی تازه است که تحت تاثیر برنارد فرهیخته یک نویسنده شده و اکنون مجلات مختلف برای چاپ داستان هایش سرو دست می‌شکنند. برنارد و ژان دو پسر  به نام های والت و ایوان دارند. ایوان در نزدیکی سن بلوغ است و والت دوران نوجوانی را در حال به اتمام رساندن است. برنارد و ژان احساس می‌کنند دیگر نمی‌توانند با هم زندگی کنند و خیانت های ژان نیز مزید علت می‌شود تا این زوج از یکدیگر جداشده و داستان جدیدی در زندگی فرزندان خود رقم زنند. هر کدام 3 روز در هفته فرزندان خود را می‌بینند و روز هفتم نیز یک در میان این دو برادر به دیدن پدر و یا مادر خود می‌روند. . .

فیلم ده پا و نهنگ برای من یک اثر غافلگیر‌کننده بود. غافلگیر‌کننده از نوع غافلگیری لیتل میس سانشاین! اثری به شدت ساده در ظاهر ولی با مفاهیمی‌ بسیار مهم انسانی، ارتباطی و عاطفی که با هنر فراوانی  به مخاطب القا می‌شود. در فیلم 4 شخصیت اصلی و چند شخصیت مکمل داریم. بستگی به تفکر و تمایل شما روی هر کدام از شخصیت ها زوم کنید و همراه شوید بیشترین ارتباط را با آن شخصیت برقرار می‌کنید . ولی نمی‌توان انکار کرد به نوعی تمام شخصیت های فیلم دوست داشتنی بوده و مخاطب می‌تواند با آنها ارتباط برقرار کند. در طول فیلم نقش پررنگ تر برنارد را مشاهده کرده و او نسبت به ژان

اهمیت بیشتری به فرزندان خود می‌دهد و ژان سرگرم کارهای ادبی خود و نامزد جدیدی است که بدست آورده است.  در بخش بسیار زیبایی و زمانی که والت با  روانشناس مدرسه  صحبت می‌کند(نقش روانشناس را کن لونگ بازیگر مشهور نقش مایلز در سریال گمشده بازی می‌کند که جالب بود) خاطره ایی از کودکی خود درکنار مادرش تعریف می‌کند و در پایان روانشناس از او می‌پرسد که چرا در خاطراتت نامی‌از پدرت نبردی؟ والت دست پاچه می‌شود و جوابی ندارد و در اینجاست که مخاطب درک می‌کند در سال های قبل زندگی والت بگونه ایی دیگر بوده.  پدر  که در آن زمان نویسنده ایی مشهور بوده درگیر کارهای شخصی خود بوده  و  ژان  اهمیت بیشتری  به فرزندان می‌داده است. فیلم سرشار از نکات ریز و درشت و جذاب است که با دیدن آن می‌توانید به راحتی ارتباط برقرار کنید. حضور جف دانیلز (بازیگر نقش هری در Dumb & Dumber ) و لورا لینی در نقش ژان حضور گرمی‌بود. در کل این فیلم 88 دقیقه ایی فیلمی‌قابل اعتناست.

 

                     

تصویر واقعی حمله ده پا به نهنگ در موزه ملی طبیعی آمریکا

 

 

1.این پست  را خوانده اید؟بخوانید جالب است.

2.در مباحث این وبلاگ شرکت کرده اید؟برای من که مباحث جذابی است.

3.این روزها بیشتر وقت آزادم را به دیدن سریال Prison Break اختصاص داده ام.ب عد از دیدن Lost تمایل به دیدن سریال های آمریکایی پیدا کردم.برای من سوالی پیش می‌آید با وجود سریال‌هایی مانند Lost و Prison Break  و چندین سریال دیگر فیلم‌های فراوان سینمایی، کتاب‌هایی که گاه به فروش 10 میلیون نسخه‌ایی می‌رسند (در آمریکا رسم امانت کتاب از کتابخانه بسیار متداول است) ورزش، بازی‌های کامپیوتری و تعداد زیاد سرگرمی دیگر، مردم آمریکا کی وقت می‌کنند به حرف‌های بوش در تلویزیون گوش داده و یا اخبار عراق و افغانستان و ایران را دنبال کنند؟

4.آخرین ساخته نابغه سینمای هالیوود کریستوفر نولان شوالیه شب (The Dark Night) رکوردهای عجیبی از خود به جای گذاشت در ابتدا با فروش بیش از 158 میلیونی خود رکورد فروش شب اول و آخر هفته سینمای آمریکا را شکست و در ادامه در سایت IMDB با کسب امتیاز 9.6 از 10 به رتبه 1 بهترین فیلم از نگاه مردم صعود کرده و همه را غافلگیر کرده است.در انتظار دیدن دست پخت جدید پسر نابغه از داستان های بتمن هستم.

5.یکی از دوستان گفته بودند چرا برای اولریش موهه بعد از فوتش پست اختصاص دادم ولی برای شکیبایی اختصاص ندادم؟ باید عرض کنم دلیل خاصی نداشت ولی برای مرحوم خسرو شکیبایی تمام   وب سایت و وبلاگ‌ها به اندازه‌ایی پست اختصاص داده بودند که وقتی در این چند روزه به خبر خوانم مراجعه می‌کردم به نام ایشان حساسیت پیدا کرده بودم. روحش شاد!